مجید ازدواج کرد!!!!

سلام خدمت دوستان عزیز و گرامی میخواستم به اطلاع دوستان برسونم

که علت دیر آپ کردنم چی بوده ؟

من ازدواج کردم

و به دلیل مشغله  سرم خیلی شلوغ است شاید نتونم دیگه بهتون سر بزنم شاید هم عنوان وبم

رو عوض کردم با خانومم داریم در مورد اسم جدید وبم  فکر میکنم

از شما دوستانم هم میخوام در مورد  

تغییر اسم وبمون کمک بخوام ازتون ممنون میشم راهنمایمون کنید

باز هم از شما دوستان

عذر میخوام که در نبود من با نظرای زیباتون منو شرمنده کردید

همتونو دوست دارم

پـــــیــــونــدمــون مبارکــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 

ت...

روی یک کاغذ بی خط ...

حرفای خسته به نوبـــــت

روی سرزمین نامرد...

حرف "ت" کرده قیامـــــت

ت مثل تــــو"مثل تـردیـــــد...

ت مثل آخر طاقــــــــت...

 مثل تنهایِــــی " مثل تــــــب

مثل آخر خـــــــیانــــــت

 عزیزم نقطه ته خط ...

  برو با خیال راحـــــــــت

تقدیمی از دوست عزیزم یه عاشق تنها

ماه من ، غصه چرا ؟!

آسمان را بنگر ، که هنوز، بعد صدها شب و روز

مثل آن روز نخست

گرم وآبی و پر از مهر ، به ما می خندد !

یا زمینی را که، دلش ازسردی شب های خزان

نه شکست و نه گرفت !

بلکه از عاطفه لبریز شد و

نفسی از سر امید کشید

ودر آغاز بهار ، دشتی از یاس سپید

زیر پاهامان ریخت ،

تا بگوید که هنوز، پر امنیت احساس خداست !

ماه من غصه چرا !؟!

تو مرا داری و من

هر شب و روز ،

آرزویم ، همه خوشبختی توست !

ماه من ! دل به غم دادن و از یاس سخن ها گفتن

کارآن هایی نیست ، که خدا را دارند …

ماه من ! غم و اندوه ، اگر هم روزی، مثل باران بارید

یا دل شیشه ای ات ، از لب پنجره عشق ، زمین خورد و شکست،

با نگاهت به خدا ، چتر شادی وا کن

وبگو با دل خود ،که خدا هست ، خدا هست !

او همانی است که در تار ترین لحظه شب، راه نورانی امید

نشانم می داد …

او همانی است که هر لحظه دلش می خواهد ، همه زندگی ام ،

غرق شادی باشد ….

ماه من !

غصه اگر هست ! بگو تا باشد !

معنی خوشبختی ،

بودن اندوه است …!

این همه غصه و غم ، این همه شادی و شور

چه بخواهی و چه نه ! میوه یک باغند

همه را با هم و با عشق بچین …

ولی از یاد مبر،

پشت هرکوه بلند ، سبزه زاری است پر از یاد خدا

و در آن باز کسی می خواند ،

که خدا هست ، خدا هست

و چرا غصه ؟ چرا !؟!

ای کاش

ای کاش احساسم گلی می بود میریخت عطرش را به دامانت

یا مثل یک پروانه پر میزد  رقصان به روی طاق ایوانت

ای کاش احساسم کبوتر بود بر بام قلبت آشیان میکرد

از دست تو یک دانه برمی چید عشقی به قلبت میهمان میکرد

ای کاش احساسم درختی بود  تو در پناه سایه اش بودی

یا مثل شمعی در شبت میسوخت  تو مست در میخانه اش بودی

ای کاش احساسم صدایی داشت  از حال و روزش با تو دم میزد

مثل هزاران دانه برفی سرما به جان دشت غم میزد

ای کاش احساسم هویدا بود  در بستر قلبم نمی آسود

یا در سیاهی دو چشمانم خاموش نمیگشت و نمی آلود

ای کاش احساسم قلم میگشت تا در نهایت جمله ای میشد

یعنی که “دوستت دارم”ی میگشت  تا معنی احساس من میشد !